Από το Σεπτέμβριο, το ελπιδοφόρο κίνημα των πλατειών θα επανέλθει δριμύτερο και αποφασισμένο από ποτέ. Αυτό αποφάσισε η λαϊκή συνέλευση των αγανακτισμένων της παραλίας του Βόλου.
Όπως αναφέρεται στο κείμενο απολογισμού της συνέλευσης «Εδώ και 60 μέρες δείχνουμε σε αυτό το έκπτωτο πολιτικό σύστημα, σε αυτή την εντολοδόχο κυβέρνηση της τρόικας και του μνημονίου, ότι δεν υπάρχει καμιά συναίνεση στο κοινωνικό ολοκαύτωμα που επιδιώκουν. Είναι κομβικής σημασίας να προβούμε σε μια απολογιστική διαδικασία της μέχρι τώρα πορείας μας, καθώς η συνολική επισκόπηση του αγώνα μας, των επιτυχιών και των αδυναμιών μας, θα καθορίσει τα μελλοντικά μας βήματα, καθώς πανελλαδικά αποφασίσαμε πως από το Σεπτέμβριο, το ελπιδοφόρο κίνημα των πλατειών θα επανέλθει δριμύτερο και περισσότερο αποφασισμένο από ποτέ. Επιμένουμε στην δίκαιη αρχική μας τοποθέτηση πως δεν θα φύγουμε από τις πλατείες αν δεν φύγουν πρώτα όλοι αυτοί που υποθηκεύουν το μέλλον, τη ζωή και την ελπίδα ενός ολόκληρου λαού.
Αυτές λοιπόν τις 60 μέρες αποδείξαμε ότι δεν αναγνωρίζουμε, ούτε νομιμοποιούμε αυτό το καθεστώς. Ζητάμε να φύγει σύσσωμο το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα της χρεοκοπίας και της διαπλοκής. Θεωρούμε ότι σήμερα στη χώρα μας έχει καταλυθεί η δημοκρατία, η διάθεση και η βούληση του λαού, η εθνική ανεξαρτησία και η κοινωνική αξιοπρέπεια.
Πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση. Η τρόικα, τα κόμματα που στηρίζουν το μνημόνιο, τα κόμματα που κυβερνούν για πάνω από 30 χρόνια και συνέβαλλαν στην πρωτόγνωρη καταστροφή που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα και οι εργαζόμενοι, οι πολιτικοί και το πολιτικό προσωπικό που υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν πιστά και με το αζημίωτο την διαπλοκή, πρέπει να καταλάβουν ότι ήρθε η ώρα να φύγουν.
Ζητάμε πραγματική και άμεση δημοκρατία. Διεκδικούμε ισότητα και αξιοπρέπεια. Θέλουμε να συναποφασίζουμε οι ίδιοι για τις τύχες μας χωρίς κηδεμόνες και επίδοξους αντιπροσώπους. Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκαν στη πόλη του Βόλου αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα συνελεύσεις όπου όλοι μαζί με αμεσοδημοκρατικό και συμμετοχικό τρόπο συζητήσαμε για αυτά που μας πονάνε, για τα δίκαιά μας για αυτό που ζητάμε και επιδιώκουμε.
Αναζητήσαμε και πλέον διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον. Λειτουργήσαμε ανοικτές συντονιστικές επιτροπές για τον καλύτερο σχεδιασμό των δράσεων μας, φτιάξαμε ομάδες εργασίας οι οποίες κινούμενες στο πνεύμα της αλληλεγγύης οργάνωσαν και πραγματοποίησαν δράσεις που μαζικοποίησαν περισσότερο το κίνημά μας και άγγιξαν τη συνείδηση και τα αντανακλαστικά ακόμα περισσοτέρων συμπολιτών μας. Οι αγανακτισμένοι του Βόλου, της Πλατείας Συντάγματος, αλλά και ολόκληρης της χώρας, είναι ο ίδιος ο λαός που εισβάλλει ορμητικά στο προσκήνιο και κάνει τα πρώτα βήματα για μια μεγάλη κοινωνική, πολιτική, δημoκρατική και εθνική ανατροπή.
Καταφέραμε να μετατρέψουμε τις συνελεύσεις σε ολόκληρη τη χώρα, από απολίτικ – << μετανοημένες >> όπως κάποιοι τις αποκάλεσαν, μαζώξεις σε πραγματικούς πυρήνες δημοκρατίας, ελπίδας, συμμετοχής, ενεργητικότητας και αλληλεγγύης.
Ξεσηκωθήκαμε και απαιτήσαμε πραγματική δημοκρατία, γιατί πιστεύουμε ότι στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη δεν κυβερνούν οι λαοί, αλλά οι αγορές και οι τράπεζες.
Είμαστε άνθρωποι που προερχόμαστε από πολλές και διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές καταβολές. Μας ενώνει όμως όλους ο αγώνας ενάντια στον κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό μεσαίωνα που μας οδηγεί η κυβέρνηση, η τρόικα και το μνημόνιο. Το κίνημά μας είναι πλουραλιστικό και πολυφωνικό. Συμμετέχουν όλοι όσοι πιστεύουν στην πραγματική δημοκρατία και αγωνιούν πραγματικά για το μέλλον αυτής της χώρας, αυτού του λαού.
Στοχοποιήσαμε αποφασιστικά και στο σύνολό του το πολιτικό σύστημα, καταγγείλαμε τη βουλή, τους θεσμούς, το πολίτευμα για διαπλοκή και προδοτική στάση. Κατανοήσαμε ότι η σημερινή λειτουργία της δημοκρατίας είναι νοθευμένη και κάλπικη. Απαξιώνουμε τη βουλή όχι γιατί θέλουμε χούντα η γιατί επιδιώκουμε αντιδημοκρατικές εκτροπές, αλλά ακριβώς γιατί υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία που καταργείται μέσα στο ίδιο το κοινοβούλιο.
Θεωρούμε ότι η αξιοπρέπειά μας έχει τσαλαπατηθεί. Ανεμίζουμε Ελληνικές σημαίες όχι γιατί είμαστε εθνικόφρονες η ακροδεξιοί, αλλά επειδή υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της χώρας μας να μην είναι έρμαιο και παραμάγαζο της τρόικας και των αγορών.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του κινήματός μας είναι το ακηδεμόνευτο του χαρακτήρα του . Πετύχαμε ισχυρό βαθμό αυτονομίας από τις πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις και αυτό γιατί πιστεύουμε ότι σε αυτόν τον αγώνα δεν χωράνε αποχρώσεις, σε αυτόν τον αγώνα πρέπει να συμμετέχουν όλοι από όπου και αν προέρχονται, καθώς το μνημόνιο πλήττει τη ζωή και το μέλλον όλων μας.
Στην πανελλαδική απεργία στις 15 του Ιούνη απευθύναμε ενωτικό κάλεσμα στο λαό του Βόλου. Ζητήσαμε την συμμετοχή όλων των πολιτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, με μόνη προϋπόθεση να συμμετάσχουν χωρίς κομματικές σημαίες, μα με μόνη σημαία την αγωνία μας και την αγανάκτηση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη τη χώρα. Πετύχαμε να συγκεντρωθούμε πάνω από 5000 κόσμος, διαδηλώσαμε ειρηνικά, καταλάβαμε το δημαρχείο και πραγματοποιήσαμε συνέλευση μέσα στην αίθουσα συσκέψεων, δίνοντας στο κτήριο του δημαρχείου την ξεχασμένη του σημασία. Ότι οι δημοτικοί θεσμοί λειτουργούν με το λαό για τον λαό και όχι χωρίς η ενάντια σε αυτόν.
Η τεράστια πανελλαδική μας κινητοποίηση τρόμαξε τους διοικούντες και πέτυχε την ολιγόωρη παραίτηση της κυβέρνησης Παπανδρέου καθώς επί 8 περίπου ώρες αναζητούν την εθνική συνεννόηση. Ενωμένοι και αποφασισμένοι δώσαμε έναν υποδειγματικό αγώνα, δείξαμε πως έχουμε δύναμη, έχουμε θέσεις, έχουμε όραμα και δεν θέλουμε το ξεπούλημα και τη λεηλασία, δεν θέλουμε τη φτώχεια που είναι η χειρότερη μορφή βίας.
Στις 29 Ιούνη κατεβήκαμε στη μεγάλη διαδήλωση της Πλατείας Συντάγματος και εκεί είδαμε το πραγματικό πρόσωπο αυτής της κυβέρνησης, αυτού του πολιτικού συστήματος. Πρωτοφανή βαρβαρότητα των ΜΑΤ εξαπόλυση χιλιάδων χημικών και μια καταστολή άνευ προηγουμένου.
Δεν πτοηθήκαμε και συνεχίσαμε τον αγώνα μας. Η Πλατεία Συντάγματος αλλά και όλες οι πλατειές σε αυτή τη χώρα είναι πλατείες του λαού. Δεν μπορεί κανείς να τις αδειάσει από τη λαϊκή αγανάκτηση. Αυτή η κυβέρνηση της βίας, των απειλών, της χρεοκοπίας και της πτώχευσης πρέπει να ανατραπεί, πρέπει να σπάσει χωρίς καμιά καθυστέρηση.
Ανοίξαμε θεματικές ενότητες και προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε τι σημαίνουν τα επαίσχυντα μέτρα του μνημονίου για την υγεία, την παιδεία, την εργασία και την τοπική αυτοδιοίκηση. Ανοίξαμε το θέμα του χρέους και προσπαθήσαμε να διαλευκάνουμε τι συνιστά χρέος και τι ακριβώς μας ζητάνε να πληρώσουμε. Στοιχίσαμε τον αγώνα μας με τις θεματικές αυτές και παρεμβήκαμε σε χώρους εργασίας και τελευταία στο νοσοκομείο όπου ζητήσαμε δωρεάν υγεία για όλο το λαό.
Πιστεύουμε ότι το πιο ουσιαστικό επίτευγμα του κινήματος των αγανακτισμένων έχει να κάνει με την συνείδηση του κάθε ανθρώπου. Στις πλατείες όλης της χώρας θεωρούμε ότι χτίζεται, ζυμώνεται και αναπαράγεται μια καινούργια συλλογική συνείδηση. Η συνείδηση της ενεργής αντίστασης σε οτιδήποτε παράγει καταπιέσεις, εκμεταλλεύσεις και ανισότητες πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου. Η ευρύτητα που πετύχαμε στις πλατείες, ο πλουραλισμός των πολιτικών απόψεων, η μαζικότητα που πετύχαμε σε καθημερινή βάση και η κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων με μια λογική συμμετοχής, συναπόφασης, συλειτουργλιας, αλληλεγγύης, ισότητας και συνδιεκδίκησης, βγάζουν τον κόσμο από το σπίτι του και στοιχειοθετούν μια κοινωνική συνείδηση πολιτικοποιημένη, πολιτισμένη, ειρηνικά ακηδεμόνευτη και βαθιά αποφασισμένη.
Στις 3 Σεπτέμβρη ο αγώνας μας αναζωπυρώνεται και κλιμακώνεται. Απαιτούμε:
- Να φύγουν κυβέρνηση, τρόικα και μνημόνιο.
- Να ανατραπεί το πολιτικό σύστημα της χρεοκοπίας και της διαπλοκής.
- Πραγματική άμεση δημοκρατία ΤΩΡΑ!!!!!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου