από χρήστη του facebook
1980-2008 Δολοφονίες απο αστυνομικούς και δικαστικές αποφάσεις
Οταν στις 16 Νοεμβρίου 1980 η αριστερή μειοψηφία της ΕΦΕΕ επιχείρησε να σπάσει την κυβερνητική απαγόρευση για πορεία μέχρι την αμερικανική πρεσβεία, τα ΜΑΤ με...τέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πραγματικό σφαγείο. Από τα γκλόμπς σκοτώθηκαν η 21χρονη εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου κι ο 26χρονος φοιτητής της Νομικής Ιάκωβος Κουμής.
Η 20χρονη εργάτρια Σταματία Κανελλοπούλου βρέθηκε πεσμένη σε πεζοδρόμιο της οδού Πανεπιστημίου χτυπημένη άσχημα από αστυνομικά γκλομπ. Μεταφέρθηκε αναίσθητη στο «Ιπποκράτειο» όπου άφησε την τελευταία της πνοή, προτού οι γιατροί της προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Δεκαοκτώ συντριπτικά κτυπήματα -ναι, τέτοια μανία- καταμέτρησε στο κεφάλι της Κανελλοπούλου ο αρχιδικαστής Π. Γιαμαρέλος
Ο 26χρονος Κύπριος φοιτητής της Νομικής Ιάκωβος Κουμής βρέθηκε στην Πλατεία Συντάγματος με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από γκλομπ (από σφαίρα αστυνομικού περιστρόφου υποστηρίζουν άλλοι), διακομίστηκε στο «Λαϊκό» και άφησε την τελευταία του πνοή λίγες μέρες αργότερα
Η κυβέρνηση περιορίστηκε να εκφράσει την οργή της για τις "οργανωμένες ομάδες αναρχικών και εξτρεμιστικών στοιχείων" που "αμαύρωσαν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο και προκάλεσαν βάναυσα τα δημοκρατικά και ειρηνικά αισθήματα του συνόλου του ελληνικού λαού", διευκρινίζοντας απλώς ότι "για τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε ο θάνατος νεαρής εργάτριας διετάχθησαν διοικητικές ανακρίσεις". Εξίσου διακριτικός απέναντι στην αστυνομική βία υπήρξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενώ το σύνολο των ΜΜΕ έσπευσε να ρίξει την ευθύνη της σφαγής στους (μη κατονομαζόμενους) "2.000 προβοκάτορες".
Για τους θανάτους διατάχτηκε ΕΔΕ, η οποία φυσικά δεν κατέληξε πουθενά, ως είθισται Οι δράστες των δύο θανάτων έμειναν ατιμώρητοι καθώς όσοι από τους αστυνομικούς κατηγορήθηκαν για τα επεισόδια της 16ης Νοέμβρη του 1980, αθωώθηκαν 7 χρόνια αργότερα.
ΤΑΣΟΣ ΜΑΓΛΑΡΙΔΗΣ. Παλαίμαχος ΕΑΜίτης, συμμετείχε σε συγκέντρωση αντιστασιακών που στις 28 Οκτωβρίου 1980 επιχείρησαν να παρελάσουν στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Στη διασταύρωση των οδών Ελ. Βενιζέλου & Β. Γεωργίου δέχτηκαν επίθεση της αστυνομίας, με γκλόμπς και κλοτσιές. Χτυπημένος άσχημα στο κεφάλι, ο 76χρονος αγωνιστής μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ για να υποκύψει στις 30 Νοεμβρίου.
1985
Την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 1985, ο μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς σκοτώθηκε από αστυνομικό κατά την διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια, καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές για να διαφύγουν, αφού προηγουμένως είχαν επιτεθεί σε κλούβα της αστυνομίας σταθευμένη στην οδό Στουρνάρα. Αμέσως μετά καταλήφθηκαν το Φυσικείο (Παλιο Χημείο) στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Την επομένη δόθηκε η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου εκκενώσει η αστυνομία το Φυσικείο, έγινε εισβολή με χρήση δακρυγόνων και οι αστυνομικοί συνέλαβαν 37 άτομα. Η κατάληψη του Πολυτεχνείο έληξε μετά από διαπραγματεύσεις, χωρίς επεισόδια.
Ο αρμόδιο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε την παραίτησή του, αλλά ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν την έκανε δεκτή. Λίγες ημέρες μετά, στις 26 Νοεμβρίου 1985 η "17 Νοέμβρη", επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν δεκατέσσερις. Η οργάνωση χαρακτήρισε την επίθεση "αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά".
O Αθανάσιος Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν "εν βρασμώ ψυχής".
1991
Ο Γιάννης Καλαμπόκας, όντας πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, στις 8 Γενάρη του 1991 επέδραμε μαζί με γνωστούς κρανοφόρους τραμπούκους στο συγκρότημα των σχολείων της πλατείας Βούδ σο κέντρο της Πάτρας. Στη σκηνή του δράματος ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας έφτασε για να καθησυχάσει τα παιδιά που ήταν τρομοκρατημένα από την επίθεση των φασιστοειδών. Βρέθηκε αντιμέτωπος με 20 και πλέον άτομα. Δολοφονείται εν ψυχρώ από τον Καλαμπόκα και τη συμμορία του αφού δέχθηκε χτύμημα με λοστό στο κεφάλι.
Ο Καλαμπόκας δικάστηκε στο Βόλο και καταδικάστηκε πρωτόδικα για φόνο εκ προμελέτης σε ισόβια δεσμά, ενώ αργότερα η ποινή του μειώθηκε. Βγήκε 3 χρόνια μετά την φυλάκισή του
"Κ. ΜΑΡΟΥΣΗ". Η μαζικότερη σφαγή πολιτών από τις δυνάμεις καταστολής συνέβη στις 10 Ιανουαρίου 1991. Την επαύριο της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα, μικροεπεισόδια στις παρυφές διαδήλωσης 100.000 ατόμων στην Αθήνα κατέληξαν σε πολύωρες συγκρούσεις χιλιάδων νέων με τα ΜΑΤ. Ενα από τα 4.000 δακρυγόνα που επισήμως ρίχτηκαν κατά των διαδηλωτών προκάλεσε πυρκαγιά στο βιβλιοχαρτοπωλείο Λίβα και στο κτίριο του 'Κ. Μαρούση'. Νεκροί από ασφυξία ανασύρθηκαν ο 32χρονος επιχειρηματίας Περικλής Ρεπάκης, ο 57χρονος δικηγόρος Μανόλης Κοντόπουλος, ο 59χρονος χρυσοχόος Ιωάννης Νεμετζίδης κι ένα - αγνώστων στοιχείων - νεαρό άτομο. Παρά την ύπαρξη πλήθους επώνυμων μαρτύρων (όχι μόνο διαδηλωτών) για τα αίτια της πυρκαγιάς, η υπηρεσιακή ΕΔΕ έκλεισε την υπόθεση κάνοντας λόγο για "εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς"...
ΣΟΥΛΕΙΜΑΝ ΑΚΙΑΡ. Τούρκος πρόσφυγας συνελήφθη στις 21 Ιανουαρίου 1991 στην Αθήνα με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών. Σακατεμένος από τα βασανιστήρια, μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου ξεψύχησε στις 29 Ιανουαρίου. Ο υπουργός Δημ. Τάξης Βασιλειάδης κάλυψε πλήρως τους υφισταμένους του και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο
1993
Στις 7 Οκτωβρίου 1993 στην Πύλο αστυνομικοί θεωρούν ότι δυο πολίτες κινούνται ύποπτα, τους κάνουν σήμα, εκείνοι δεν σταματούν και ο αστυφύλακας Γ. Καράμπελας ξαφνικά... παραπατά κι όπως υποστηρίζει, άθελά του, τραβά τη σκανδάλη. Η σφαίρα καταλήγει στο κρανίο του 33χρονου Αναστ. Κωσταράκη που μένει στον τόπο.
Πρωτόδικα καταδικάζεται σε φυλάκιση τριών ετών για «θανατηφόρα σωματική βλάβη από αμέλεια». Στο Εφετείο, η ποινή μειώνεται κατά τρεις μήνες.
1994
Στις 10 Ιανουαρίου 1994, στο Μοσχάτο, ο 27χρονος μουσικός Θ. Γιάκας δεν σταματα σε κλήση αστυνομικών για επίδειξη ταυτότητας. Ο αρχιφύλακας Ευ. Λαγογιάννης, που τον «είδε» ύποπτο, υποστηρίζει ότι κρατούσε μαχαίρι, αντιστάθηκε και γι' αυτό τον πυροβόλησε... τέσσερις φορές. Το μαχαίρι του νεαρού, που βρήκε ακαριαίο θάνατο, δεν βρέθηκε ποτέ.
Πρωτόδικα ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια κάθειρξη και έξι μήνες για «ανθρωποκτονία από πρόθεση καθ' υπέρβαση των ορίων άμυνας. Στο Εφετείο καταδικάστηκε για πλημμέλημα σε τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες, αλλά η αίτησή του για αναστολή εκτέλεσης ποινής δεν έγινε δεκτή και οδηγήθηκε στη φυλακή.
Αντιμέτωπη με το γεγονός ότι ο αδικοσκοτωμένος δε βαρυνόταν με το παραμικρό αδίκημα, η ηγεσία της αστυνομίας φρόντισε να 'διαρεύσει' ότι το θύμα "είχε ψυχολογικά προβλήματα"...
Αοπλους Αλβανούς σκότωσαν οι αστυνομικοί Ι. Σεϊταρίδης (9/11/92), Δ. Γιαννόπουλος (27/12/92), Δ. Καρακάιδος (20/1/96), Ν. Κουνουπάκης (9/3/94), Ι. Ρήγας (25711/94) Λ. Καραγιαννίδης (2/12/95). Οι τρεις πρώτες υποθέσεις μπήκαν στο αρχείο, ο Καρακάιδος τιμωρήθηκε με δίμηνη αργία και οι υπόλοιποι με … πρόστιμα 10 ή 15 χιλ. δραχμών!
1996
ΛΟΥΤΦΗ ΟΣΜΑΝΤΖΕ. Ο 40χρονος μουσουλμάνος από την Ξάνθη συνελήφθη στις 14 Ιανουαρίου 1996 μεθυσμένος στο Βύρωνα και μεταφέρθηκε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Στις 10μμ της επόμενης μέρας ήταν νεκρός. Ο ιατροδικαστής Μ. Νόνας διαπίστωσε ότι ο θάνατός του προήλθε από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου κατά τη διάρκεια ξυλοδαρμού του.
1998
Νεκρός από πυροβολισμό αστυνομικού, έπεσε ο 26χρονος Ηλίας Μέξης, οδηγός φορτηγού, έξω απο το Τμήμα Μεταγωγών Πειραιά. Ο ανθυπαστυνόμος Δημήτρης Τσαγκράκος, ο οποίος συνελήφθη, έκανε σήμα στον οδηγό να σταματήσει το αυτοκίνητο που εκινείτο αντικανονικά στην οδό Νοταρά και πυροβόλησε όταν ο Μέξης αγνόησε το σήμα και τον εγκλώβισε ανάμεσα στο όχημά του και σε σταθμευμένο περιπολικό.
Ο Τσαγκράκος καταδικάστηκε σε κάθειρξη τεσσάρων χρόνων και έξι μηνών.
2000
ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΤΣΙΩΤΗΣ (18): ΠΑΡΑΛΥΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ ΤΟΥ "ΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΥ" ΘΟΔΩΡΗ ΧΑΛΟΥΛΑΚΟΥ (ΣΦΑΙΡΑ ΣΤΗ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ)
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο δεν μειώνει ούτε μία μέρα την πρωτόδικη ποινή κάθειρξης 10 χρόνων και τριών μηνών για το αδίκημα της «ανθρωποκτονίας από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο», ενώ ο εισαγγελέας χαρακτήρισε νομικά εσφαλμένη την πρωτόδικη απόφαση που δεν τους έδινε τη δυνατότητα για επιβολή μεγαλύτερης ποινής.
2000
Τον Οκτώβριο του 2000 ο «Ζητάς» Γ. Τυλλιανάκης επιχείρησε να σταματήσει το αυτοκίνητο του 21χρόνου Μ. Χριστόπουλου στο Ζεφύρι. Το θύμα δεν σταμάτησε στο μπλόκο και έτσι ο Τυλλιανάκης, όπως υποστήριξε μάρτυρας, στάθηκε στη μέση του δρόμου με ανοιχτά τα πόδια και πυροβόλησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του νέου. Ο κατηγορούμενος πάντως ανέφερε ότι... παραπάτησε και εκπυρσοκρότησε το όπλο.
Πρωτόδικα, του επιβλήθηκε κάθειρξη 13 ετών, με ...αναστολή. Στο Εφετείο η ποινή μειώθηκε κατά τρία χρόνια, καταδικάζοντας τον Γ. Τυλλιανάκη σε κάθειρξη 10 χρόνων και τριών μηνών και στέλνοντάς τον στη φυλακή.
2000
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Μαρτίου 2000, ο Νίκος Λεωνίδης, 18χρονος Ρωσοπόντιος, έχασε τη ζωή του πυροβολούμενος από αστυνομικό στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με την περιγραφή του περιστατικού, όπως παρουσιάστηκε σε μετέπειτα δικαστική απόφαση, ο αστυνομικός Ζ. οδηγούσε περιπολικό της αστυνομίας όταν αντιλήφθηκε τρεις νεαρούς στον δρόμο. Οι τρεις δεν διέπρατταν κάποιο αδίκημα, αλλά ο Ζ. πρόσεξε στον καθρέφτη του ότι ένας από τους νεαρούς γύρισε και κοιτούσε το περιπολικό που περνούσε. Πρόσφατα είχαν γίνει κάποιες κλοπές σε εκείνη την οδό, έτσι ο Ζ. αποφάσισε να εξακριβώσει τα στοιχεία τους. Ωστόσο, καθώς έκανε όπισθεν προς τους τρεις νεαρούς, εκείνοι τράπηκαν σε φυγή. Ο Ζ. και ένας συνάδελφός του καταδίωξαν δύο από τους νεαρούς, ο ένας από τους οποίους ήταν ο Νίκος Λεωνίδης. Σύμφωνα με τον Ζ., καθώς πλησίαζε τον Νίκο Λεωνίδη, εκείνος έβαλε το χέρι στο εσωτερικό μέρος του μπουφάν του. Ο Ζ., υποπτευόμενος ότι ο Νίκος Λεωνίδης ίσως ετοιμαζόταν να βγάλει κάποιο όπλο, τράβηξε το υπηρεσιακό του περίστροφο. Με το περίστροφο στο δεξιό του χέρι, φώναξε στον Νίκο Λεωνίδη «Αστυνομία, ακίνητος». Με το αριστερό χέρι συνέλαβε τον νεαρό, τον έσπρωξε επάνω σε ένα αυτοκίνητο και τον ακινητοποίησε, αναγκάζοντάς τον να σηκώσει ψηλά τα χέρια και να τα τοποθετήσει στον ουρανό του αυτοκινήτου. Έπειτα, με το αριστερό χέρι ο Ζ. έφερε τον αριστερό καρπό του νεαρού πίσω από την πλάτη για να του περάσει χειροπέδες. Σύμφωνα με τον Ζ., εκείνη τη στιγμή ο Νίκος Λεωνίδης τον χτύπησε με τον δεξιό αγκώνα στο δεξί πλευρό, προκαλώντας του οξύ πόνο. Αντιδρώντας στον πόνο, ο Ζ. λύγισε προς τα εμπρός, μετά επανήλθε, ενώ το περίστροφό του –το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή κρατούσε στραμμένο προς τον ουρανό– εκπυρσοκρότησε τυχαία, ρίχνοντας εξ επαφής μία και μοναδική βολή κάτω από το δεξιό αυτί του Νίκου Λεωνίδη, σκοτώνοντάς τον ακαριαία. Ο συνάδελφος του Ζ., ο μόνος μάρτυρας του περιστατικού, κατέθεσε αργότερα ότι εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε απόσταση περίπου πέντε μέτρων, αλλά δεν είδε με ποιον τρόπο πυροβόλησε το όπλο, παρ’ όλο που είδε τον Ζ. να ακινητοποιεί το θύμα, καθώς και το χτύπημα που δέχτηκε ο Ζ.
Ο Ζ. συνελήφθη λίγο αργότερα και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο καθ’ υπέρβαση των ορίων της άμυνας και για παράνομη οπλοχρησία. Αφέθηκε ελεύθερος με δικαστική εντολή τρεις ημέρες αργότερα.
2008
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ (16):
ΝΕΚΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ ΤΟΥ "ΕΙΔΙΚΟΥ ΦΡΟΥΡΟΥ" ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑ ΚΟΡΚΟΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου