Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011
έεεεεεεεεεεετσι
Ρέθυμνο: Επίθεση με αυγά στον υφυπουργό Προ.Πο Μανώλη Όθωνα
από indymedia Αθήνας
περιμένουμε τις φωτογραφίες γιατί τα ΜΜΕ δεν πρόκειται να τις δημοσιεύσουν
Συγκέντρωση συμπαράστασης
Αρκετός κόσμος παραμένει έξω από την αστυνομία Ρεθύμνου, συμπαραστεκόμενος στη συλληφθείσα. Στις 5μμ αναμένεται να οδηγηθεί στον εισαγγελέα και εξελίσσεται καμπάνια ενημέρωσης του κόσμου για να μαζευτούμε όσοι/ες περισσότεροι/ες μπορούμε εκείνη την ώρα.
από indymedia Αθήνας
Αυγό εξ επαφής έφαγε σήμερα το πρωί στο Ρέθυμνο ο Μανώλης Όθωνας. Οι πασόκοι είχαν οργανώσει φιέστα «Το Ποδήλατο στη ζωή μας» όπου ήταν παρούσα όλη η τοπική γλίτσα παρουσία του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Χρήστου Αηδόνη, του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Μανόλη Όθωνα και του ειδικού Γραμματέα Διατροφής και Άθλησης κ. Κωνσταντίνου Παταβούκα. Στην έναρξη της εκδήλωσης στην μαρίνα Ρεθύμνου, ενω ο Όθωνας ήταν έτοιμος να παπαρολογήσει ανάμεσα στην προσωπική του φρουρά και σε ασφαλίτες, έφαγε ένα αυγό και του έσπασε ο τσαμπουκάς. Ο δήμαρχος έπαθε υστερία απο το κακό του. Ταυτόχρονα, είχε στηθεί μικροφωνική και είχε μαζευτεί κόσμος, περίπου 50 άτομα, απέναντι απο το Λύκειο Ελληνίδων όπου θα κατέληγε η φιέστα και θα βγάζαν λόγο οι πασόκοι. Τελικά ο Όθωνας κρύφτηκε και η εκδήλωση ματαιώθηκε αφού οι μόνοι που ήταν παρόντες ήταν ελάχιστοι τοπικοί κλακαδόροι μαζί με αρκετούς μπάτσους κι ασφαλίτες. Το γεγονός το κατέγραψαν και τα τοπικά κανάλια και οι δημοσιογράφοι αλλά τους ασκούνται πιέσεις ώστε να μη το βγάλουν προς τα έξω. Έχουμε όμως δικές μας φωτογραφείες και βίντεο απο το αυγούλωμα του Όθωνα αλλά και από την μικροφωνική που θα ανέβουν αργότερα. Οι μπάτσοι συλάβανε αμέσως την συντρόφισσα που τον αβγούλωσε και περνά τώρα εισαγγελέα. Αυτή τη στιγμή είναι μαζεμένος αλληλέγγυος κόσμος έξω από το αστυνομικό τμήμα και πιέζει για την άμεση απελευθέρωση της συντρόφισσας.Επίθεση με αυγά στον υφυπουργό Προ.Πο Μανώλη Όθωνα. Ακυρώθηκε εκδήλωση στο Ρέθυμνο.
περιμένουμε τις φωτογραφίες γιατί τα ΜΜΕ δεν πρόκειται να τις δημοσιεύσουν
Συγκέντρωση συμπαράστασης
Αρκετός κόσμος παραμένει έξω από την αστυνομία Ρεθύμνου, συμπαραστεκόμενος στη συλληφθείσα. Στις 5μμ αναμένεται να οδηγηθεί στον εισαγγελέα και εξελίσσεται καμπάνια ενημέρωσης του κόσμου για να μαζευτούμε όσοι/ες περισσότεροι/ες μπορούμε εκείνη την ώρα.
Aπόρρητα τα δακρυγόνα, δημόσιος ο πνιγμός
από http://parallhlografos.wordpress.com
Η ΕΛ.ΑΣ. εφοδιάζεται και πάλι με άφθονα μέσα καταστολής, την ίδια στιγμή που οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς βιβλία.
Μετά την ανεξέλεγκτη χρήση χημικών, δακρυγόνων και ασφυξιογόνων αερίων κατά ελλήνων πολιτών που διαδήλωναν ενάντια στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου στις 28 και 29 Ιουνίου, οι αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ. άδειασαν!
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φρόντισε εγκαίρως να ανανεώσει τα αποθέματά του σε μέσα καταστολής του πλήθους, ενώ την ίδια μέριμνα δεν έδειξε το Υπουργείο Παιδείας όσον αφορά στην προμήθεια σχολικών βιβλίων στους μαθητές.
Λογικό ερώτημα είναι, ποιό είναι το κόστος αυτών των προμηθειών, καθώς αγοράζονται με χρήματα των φορολογούμενων πολιτών. Δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλούν για παραγγελίες 900.000€, μόνο για δακρυγόνα και χημικά. Το πραγματικό όμως κόστος δεν είναι γνωστό, καθώς σύμφωνα με την επίσημη θέση της ΕΛ.ΑΣ., η πληροφορία αυτή είναι απόρρητη με το επιχείρημα ότι συνδέεται άμεσα με την δημόσια ασφάλεια.
Πιο συγκεκριμένα, σε ερώτηση της ΔΗΜ.ΑΡ., που κατατέθηκε στη Βουλή στις 1/07/2011, που μεταξύ άλλων αιτούνταν την κατάθεση εγγράφων σχετικά με το κόστος των δακρυγόνων που χρησιμοποιήθηκαν την 28η και 29η Ιουνίου, η απάντηση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (αρ. πρωτ. 7017/4/13618 – 20/07/2011) ήταν η εξής:
Σε άλλο σημείο του ίδιου εγγράφου αναφέρεται:
Οι βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ., Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός κατέθεσαν εκ νέου ερώτηση στη Βουλή σχετικά με την αδιαφάνεια στον τομέα των μέσων ελέγχου του πλήθους:
«Δεδομένου ότι η απόκρυψη στοιχείων από τους πολίτες δικαιολογείται σε περιπτώσεις εθνικής ασφάλειας,
ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:
Η ΕΛ.ΑΣ. εφοδιάζεται και πάλι με άφθονα μέσα καταστολής, την ίδια στιγμή που οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς βιβλία.
Μετά την ανεξέλεγκτη χρήση χημικών, δακρυγόνων και ασφυξιογόνων αερίων κατά ελλήνων πολιτών που διαδήλωναν ενάντια στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου στις 28 και 29 Ιουνίου, οι αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ. άδειασαν!
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φρόντισε εγκαίρως να ανανεώσει τα αποθέματά του σε μέσα καταστολής του πλήθους, ενώ την ίδια μέριμνα δεν έδειξε το Υπουργείο Παιδείας όσον αφορά στην προμήθεια σχολικών βιβλίων στους μαθητές.
Λογικό ερώτημα είναι, ποιό είναι το κόστος αυτών των προμηθειών, καθώς αγοράζονται με χρήματα των φορολογούμενων πολιτών. Δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλούν για παραγγελίες 900.000€, μόνο για δακρυγόνα και χημικά. Το πραγματικό όμως κόστος δεν είναι γνωστό, καθώς σύμφωνα με την επίσημη θέση της ΕΛ.ΑΣ., η πληροφορία αυτή είναι απόρρητη με το επιχείρημα ότι συνδέεται άμεσα με την δημόσια ασφάλεια.
Πιο συγκεκριμένα, σε ερώτηση της ΔΗΜ.ΑΡ., που κατατέθηκε στη Βουλή στις 1/07/2011, που μεταξύ άλλων αιτούνταν την κατάθεση εγγράφων σχετικά με το κόστος των δακρυγόνων που χρησιμοποιήθηκαν την 28η και 29η Ιουνίου, η απάντηση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (αρ. πρωτ. 7017/4/13618 – 20/07/2011) ήταν η εξής:
«Σε ό, τι αφορά στην κατάθεση των τιμολογίων αγοράς ποσοτήτων των αναφερομένων στις ερωτήσεις και αιτήσεις κατάθεσης εγγράφων υλικών μέσων και των συναφών οικονομικών στοιχείων (δαπανών, κόστους) σας πληροφορούμε ότι αυτά τηρούνται στα αρχεία των αρμόδιων Υπηρεσιών μας. Σημειώνεται όμως, ότι επειδή τα σχετικά στοιχεία είναι μείζονος σπουδαιότητας, καθότι σχετίζονται με τη δημόσια ασφάλεια, αποτελούν δε διαβαθμισμένο υλικό (απόρρητα), σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δεν επιτρέπεται να λαμβάνουν γνώση τρίτα μη αρμόδια άτομα […]».Είναι σαφές ότι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θεωρεί ότι για θέματα που αφορούν στους πολίτες, οι βουλευτές είναι μη αρμόδιοι!
Σε άλλο σημείο του ίδιου εγγράφου αναφέρεται:
«Σε ό, τι αφορά στις προμήθειες των ανωτέρω μέσων ελέγχου πλήθους και τις σχετικές δαπάνες, σας γνωρίζουμε ότι […] οι εν λόγω προμήθειες με την υπ. αριθμόν 8030/1/128 από 2/06/2009 απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών , χαρακτηρίστηκαν ως απόρρητες, μεταξύ άλλων και οι προμήθειες επιχειρησιακού εξοπλισμού και ειδικών οχημάτων μεταφοράς προσωπικού των Διευθύνσεων Αστυνομικών Επιχειρήσεων της χώρας.[..] Ειδικότερα, διενεργήθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αριθμόν 8028/1/34 από 27/08/2000 απόφασης του Υπουργού Δημοσίας Τάξης[…]». Σημειώνουμε ότι η Υ.Α. 8028 με θέμα «Διαδικασία προμηθειών και πληρωμής υλικοτεχνικού εξοπλισμού της ΕΛ.ΑΣ. που εξαιρούνται από τις διατάξεις του Ν. 2286/1995 και βαρύνουν τις πιστώσεις των απόρρητων δαπανών», έχει την υπογραφή του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και προβλέπει μεταξύ των άλλων ότι «η διαδικασία υλοποίησης των προμηθειών, που διενεργούνται σύμφωνα με την παρούσα θα διενεργείται με απευθείας ανάθεση, με λήψη προσφοράς από συγκεκριμένο προμηθευτή ή με έρευνα αγοράς με πρόσκληση ενδιαφέροντος με ή χωρίς δημοσίευση σχετικής ανακοίνωσης από τη Δ/νση Οικονομικών της ΕΛ.ΑΣ…».Πως είναι δυνατόν και από ποιο νόμο προβλέπεται, ότι κινδυνεύει η ασφάλεια των πολιτών, επειδή γνωρίζουν το κόστος των μέσων που χρησιμοποιούνται από την ΕΛ.ΑΣ. εναντίον τους, προκειμένου να καταστείλουν τις διαδηλώσεις τους, είναι ένα εύλογο ερώτημα.
Οι βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ., Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός κατέθεσαν εκ νέου ερώτηση στη Βουλή σχετικά με την αδιαφάνεια στον τομέα των μέσων ελέγχου του πλήθους:
«Δεδομένου ότι η απόκρυψη στοιχείων από τους πολίτες δικαιολογείται σε περιπτώσεις εθνικής ασφάλειας,
ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:
- Για ποιο λόγο είναι απόρρητα τα οικονομικά στοιχεία (δαπάνες, κόστος) των δακρυγόνων/χημικών/ασφυξιογόνων αερίων και των άλλων «μέσων ελέγχου πλήθους» που χρησιμοποιεί η ΕΛ.ΑΣ.;
- Προτίθεστε να τροποποιήσετε το νομοθετικό πλαίσιο ώστε να υπάρξει διαφάνεια για τα οικονομικά στοιχεία των «μέσων ελέγχου πλήθους;»
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011
Καταλήψεις στα σχολεία: Λουκέτα, πορείες και καπνογόνα
Με αιτήματα την άμεση διανομή βιβλίων, την κάλυψη των κενών σε δασκάλους και καθηγητές, και την ίδρυση νέων σχολείων, μαθητές σχολείων της Θεσσαλονίκης πραγματοποιούν κινητοποιήσεις.
Με πρωτοβουλία του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε πορεία στο κέντρο της πόλης, ξεκινώντας από το άγαλμα του Βενιζέλου και καταλήγοντας στο Εργατικό Κέντρο. Στο μεταξύ, σε κατάληψη βρίσκονται 17 γυμνάσια και λύκεια, ενώ αποχή πραγματοποιούν οι μαθητές σε τέσσερα σχολεία.
Στον χορό των καταλήψεων και τα σχολεία της Φθιώτιδας
Οι μαθητές του 4ου Λυκείου, λίγο μετά τα μεσάνυχτα έκαναν κατάληψη στο σχολείο, χωρίς να δημιουργηθούν επεισόδια. Εκεί βρέθηκε και ο Λυκειάρχης αλλά και κάποιοι γονείς για να διαπιστώσουν αν υπάρχουν εξωσχολικοί ενώ διακριτική ήταν και η παρουσία της αστυνομίας.
Μαθητές άναψαν βεγγαλικά στο δημαρχείο της Πάτρας
Έξω απο το δημαρχείο της Πάτρας βρέθηκαν το μεσημέρι μαθητές που έκαναν πορεία ενάντια στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα σχολεία διαμαρτυρόμενοι για την έλλειψη βιβλίων. Μάλιστα οι μαθητές άναψαν και βεγγαλικά στο μπαλκόνι του Δημαρχείου, ενώ δεν πτοήθηκαν απο την βροχή!
ΦΩΤΟ από dete.gr
ΦΩΤΟ από dete.gr
Συνολικά τα υπό κατάληψη σχολεία φθάνουν τα 22. Στο μεταξύ ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Γιώργος Παναγιωτόπουλος απηύθυνε δημόσια έκκληση προς μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς να συνδράμουν, ώστε να μείνουν ανοικτά τα σχολεία.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, οι λύσεις δεν μπορούν να δοθούν με το να βρίσκονται οι μαθητές στους δρόμους και πίσω από πόρτες σχολείων με λουκέτα, προσθέτοντας: «Οι λύσεις μπορούν να δοθούν αν όλοι μαζί ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας και συντελέσουμε ώστε τα σχολεία να λειτουργούν κανονικά. Οι λύσεις μπορούν να δοθούν μόνο κάτω από συνεργατικά πλαίσια, κυρίως σε περιόδους ιδιαίτερων καταστάσεων. Σε αυτές τις καταστάσεις οφείλουμε όλοι να διακρινόμαστε από πνεύμα αλληλεγγύης και συλλογικότητας».
Με πρωτοβουλία του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε πορεία στο κέντρο της πόλης, ξεκινώντας από το άγαλμα του Βενιζέλου και καταλήγοντας στο Εργατικό Κέντρο. Στο μεταξύ, σε κατάληψη βρίσκονται 17 γυμνάσια και λύκεια, ενώ αποχή πραγματοποιούν οι μαθητές σε τέσσερα σχολεία.
Στον χορό των καταλήψεων και τα σχολεία της Φθιώτιδας
Οι μαθητές του 4ου Λυκείου, λίγο μετά τα μεσάνυχτα έκαναν κατάληψη στο σχολείο, χωρίς να δημιουργηθούν επεισόδια. Εκεί βρέθηκε και ο Λυκειάρχης αλλά και κάποιοι γονείς για να διαπιστώσουν αν υπάρχουν εξωσχολικοί ενώ διακριτική ήταν και η παρουσία της αστυνομίας.
Μαθητές άναψαν βεγγαλικά στο δημαρχείο της Πάτρας
Έξω απο το δημαρχείο της Πάτρας βρέθηκαν το μεσημέρι μαθητές που έκαναν πορεία ενάντια στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα σχολεία διαμαρτυρόμενοι για την έλλειψη βιβλίων. Μάλιστα οι μαθητές άναψαν και βεγγαλικά στο μπαλκόνι του Δημαρχείου, ενώ δεν πτοήθηκαν απο την βροχή!
ΦΩΤΟ από dete.gr
ΦΩΤΟ από dete.gr
Συνολικά τα υπό κατάληψη σχολεία φθάνουν τα 22. Στο μεταξύ ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Γιώργος Παναγιωτόπουλος απηύθυνε δημόσια έκκληση προς μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς να συνδράμουν, ώστε να μείνουν ανοικτά τα σχολεία.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, οι λύσεις δεν μπορούν να δοθούν με το να βρίσκονται οι μαθητές στους δρόμους και πίσω από πόρτες σχολείων με λουκέτα, προσθέτοντας: «Οι λύσεις μπορούν να δοθούν αν όλοι μαζί ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας και συντελέσουμε ώστε τα σχολεία να λειτουργούν κανονικά. Οι λύσεις μπορούν να δοθούν μόνο κάτω από συνεργατικά πλαίσια, κυρίως σε περιόδους ιδιαίτερων καταστάσεων. Σε αυτές τις καταστάσεις οφείλουμε όλοι να διακρινόμαστε από πνεύμα αλληλεγγύης και συλλογικότητας».
newsit.gr
μάλλον όμως πρέπει να ξεφύγουμε λίγο από το συντονιστικό μαθητών......
Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011
Η εποχή των τεράτων
http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/360/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD
Στις 25 Μάη ξέσπασε στην πλατεία Συντάγµατος ένα µαζικό πολιτικό κίνηµα αντίστασης και χειραφέτησης, που αποτέλεσε µια κρίσιµη καµπή στον «παρατεταµένο λαϊκό πόλεµο», ο οποίος ξεκίνησε µε την ψήφιση του επαχθούς Μνηµονίου και κλιµακώθηκε µε έντεκα πανεργατικές γενικές απεργίες. Στην υπό «κινεζοποίηση» Ελλάδα της διαρκούς λιτότητας και της οικονοµικής εξαθλίωσης, του εργασιακού µεσαίωνα και της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, το κίνηµα των πλατειών εξέφρασε τη διάρρηξη των παγιωµένων σχέσεων αντιπροσώπευσης και των αστικών κοινωνικών συµµαχιών, µεταµορφώνοντας την κρίση από οικονοµική σε πολιτική. Kαθοριστικής σηµασίας στοιχείο, συµβάλλον και στην αντιφατικότητα του κινήµατος, υπήρξε η συµµετοχή χιλιάδων ψηφοφόρων του πελατειακού δικοµµατισµού, ορµώµενων από τη δυσαρέσκεια και την απόγνωση απέναντι στην πολιτική αφαίµαξης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Ο µαχητικός Ιούνιος, κατά τον οποίο εξαπλώθηκε σε δεκάδες πλατείες της χώρας ο δηµοκρατικός θεσµός της λαϊκής συνέλευσης, χαρακτηρίστηκε από γοργές εξελίξεις όσον αφορά στην ιδεολογική ταυτότητα του κινήµατος των «Αγανακτισµένων». Οι πρώτες µέρες της κινητοποίησης, όταν αυτή αγκαλιάστηκε από τα αντιδραστικά ΜΜΕ, σηµαδεύτηκαν από έντονη εχθρότητα απέναντι στην παρέµβαση κοινωνικών συλλογικοτήτων και οργανωµένων µορφών ταξικής πάλης (κόµµατα, συνδικάτα). Σύντοµα, όµως, αποδείχτηκε ότι για να αγωνιστούµε µε το σύνθηµα «δεν φεύγουµε αν δεν φύγουν κυβέρνηση, τρόικα, χρέος», έπρεπε το κίνηµα να ριζοσπαστικοποιηθεί, να αποκτήσει πολιτικές θέσεις και να µπολιαστεί στους χώρους εργασίας, δηλαδή να επεκταθεί η δηµοκρατική αυτοοργάνωση στο πεδίο της οικονοµίας, µε απώτερο σκοπό τον κοινωνικό εργατικό έλεγχο.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση υπήρξαν αξιοσηµείωτα βήµατα, καθώς στις κινητοποιήσεις πρωτοστάτησαν οι υπάλληλοι σε κλάδους εντατικής εκµετάλλευσης του ιδιωτικού τοµέα, οι νέοι της επισφαλούς διανοητικής εργασίας και των µισθών πείνας, οι συνδικαλισµένοι εργάτες και οι άνεργοι. Ο κόσµος χάραξε το δρόµο µε λαϊκές συνελεύσεις, απεργιακές φρουρές και καταλήψεις διαρκείας (∆ήµος Αθήνας, νοσοκοµείο Ιεράπετρας, σούπερ µάρκετ Dia, ∆ΕΚΟ), ενώ η επιγενόµενη απονοµιµοποίηση των γραφειοκρατικών ηγεσιών των ΓΣΕΕ-Α∆Ε∆Υ αύξησε την επιρροή των πρωτοβάθµιων σωµατείων βάσης και της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Η γενικευµένη οργή για την εκποίηση της δηµόσιας περιουσίας και την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους πρόνοιας αποκρυσταλλώθηκε στο σύνθηµα «δεν χρωστάµε, δεν πουλάµε, δεν πληρώνουµε».
Αναµφίβολα, οι ηµεροµηνίες που σφράγισαν την πρωτοφανή δυναµική του αγώνα ήταν 15-28-29 Ιουνίου, όταν οι γενικές απεργίες συναντήθηκαν µε τις λαϊκές συνελεύσεις. Η επιµονή του κόσµου, ο οποίος, παρά την κυβερνητική απόφαση για σκληρή αστυνοµική καταστολή, ανασυντασσόταν και παρέµενε στο Σύνταγµα, κατέδειξε τον πολιτικό µετασχηµατισµό του κινήµατος και την οριστική ρήξη του µε τη µνηµονιακή συναίνεση. Αποµαζικοποιηµένη λόγω της ιδεολογικής τροµοκρατίας κράτους και κεφαλαίου, που συµπυκνώθηκε στις απειλές «Μεσοπρόθεσµο ή χρεοκοπία/τανκς», η Κάτω Βουλή των πλατειών συνέχισε τις εργασίες της.
Οι παραπάνω εµπειρίες συνθέτουν την πολύχρωµη τοιχογραφία της λαϊκής εξέγερσης, που µολονότι δεν κατόρθωσε να αποτρέψει την εισαγωγή της χώρας στην προκρούστεια κλίνη του Μεσοπρόθεσµου, εγκαινίασε µια νέα, ποιοτικά διαφορετική, πολιτική πραγµατικότητα, µε θεµέλιό της το αίτηµα για άµεση δηµοκρατία και «ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια».
Για τη συνέχιση του αγώνα είναι επιτακτική ανάγκη η δηµιουργία ενός ηγεµονικού πολιτικού µετώπου, µιας κρίσιµης µάζας κοµµάτων, συνελεύσεων, σωµατείων και πολιτών, που θα παλέψει για την πολιτική-κοινωνική χειραφέτηση και θα εκπονήσει ένα µεταβατικό πρόγραµµα εκτάκτου ανάγκης για την υπεράσπιση των λαϊκών συµφερόντων. Βασικοί άξονες πρέπει να είναι η στάση πληρωµών και η διαγραφή του χρέους σε ρήξη µε την Ε.Ε., η αναδιανοµή του εισοδήµατος εις βάρος του κεφαλαίου και υπέρ της µισθωτής εργασίας, η υπεράσπιση του δηµόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία), η εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων και η χάραξη βιοµηχανικής πολιτικής µε στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανακούφιση των εργαζοµένων, η θέσπιση αποκεντρωµένων αµεσοδηµοκρατικών θεσµών και η κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.
Η βίαιη έκρηξη οργής της φτωχής και αποκλεισµένης νεολαίας της Αγγλίας και οι επερχόµενες κοινωνικές συγκρούσεις προοιωνίζουν το ευρωπαϊκό φθινόπωρο θερµό, και καθιστούν επίκαιρα τα λόγια του Αντόνιο Γκράµσι: «Ο παλιός κόσµος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Ζούµε στην εποχή των τεράτων».
Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011
Απαγόρευση πολιτικής έκφρασης από τη χούντα του ΜΠΑΤΣΟΚ με επίσημο έγγραφο
από athens indymedia
από οι πρασινοφρουροί σε νέες περιπέτειες
από οι πρασινοφρουροί σε νέες περιπέτειες
Κι όμως, καλά διαβάζετε: με επίσημο έγγραφο η χούντα του ΜΠΑΤΣΟΚ απαγορεύει στην εκπαιδευτική κοινότητα να έχει οποιαδήποτε πολιτική τοποθέτηση ή να κάνει οποιαδήποτε πολιτική τοποθέτηση. Να αναμένουμε προφανώς την απαγόρευση των εφημερίδων μέσα στα σχολεία, καθώς και την κατάργηση του βιβλίου της ιστορίας, μιας και είναι γεμάτο από...πολιτικά γεγονότα...
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011
Πρώτη μέρα στο σχολείο: ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Για την επόμενη μάχη των γονιών και των μαθητών: "ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ"
Χωρίς βιβλία, χωρίς αληθινές γνώσεις, χωρίς δασκάλους, χωρίς μέλλον, τι τις θέλουν τις εξετάσεις;
Για να πληρώνουν οι γονείς την ανεργία των καθηγητών στα φροντιστήρια;
Ή για να αγοράζουν βαθμούς, από τα παράνομα "ιδιαίτερα" πολλών - πολλών δασκάλων;
(Κάτω από τη σιωπή των "συνδικαλιστών")
Χωρίς βιβλία, χωρίς αληθινές γνώσεις, χωρίς δασκάλους, χωρίς μέλλον, τι τις θέλουν τις εξετάσεις;
Για να πληρώνουν οι γονείς την ανεργία των καθηγητών στα φροντιστήρια;
Ή για να αγοράζουν βαθμούς, από τα παράνομα "ιδιαίτερα" πολλών - πολλών δασκάλων;
(Κάτω από τη σιωπή των "συνδικαλιστών")
Για τις καταλήψεις στα σχολεία
Κατ’ αρχάς, για να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι στον εισαγγελέα που –λόγω της ανεργίας- έχει πιάσει δουλειά στην τηλεόραση, δηλαδή στο γραφείο τύπου του ΛΑ.Ο.Σ., πρέπει να παραδεχθούμε ότι γράφουμε αυτό το κείμενο για να υποκινήσουμε τις καταλήψεις. Επιπλέον, το γράφουμε για να υποστηρίξουμε το δικαίωμα του να κάνεις κατάληψη για να χάσεις μάθημα. Ελπίζουμε η τελευταία πρόταση να προκαλέσει ένα πρώτο εγκεφαλικό στον εισαγγελέα της τηλεοπτικής έδρας.
Πίσω από το επιχείρημα που προαναφέραμε, βρίσκεται το απαράγραπτο γεγονός ότι το σχολείο είναι άσχημο. Η αισθητική του ασχήμια είναι μόνο το αποτέλεσμα της ουσιαστικής του ασχήμιας. Σε κανένα παιδί δεν αρέσει να πηγαίνει σχολείο. Κι αν ανακαλύψουμε στιγμές που του αρέσει, είναι γιατί οι στιγμές αυτές είναι οι μικρές ρωγμές που έχουν ανοίξει, λόγω της αυθόρμητης δραστηριότητας των παιδιών και των δασκάλων, στον απάνθρωπο αυτό θεσμό. Τα μαθήματα στο σχολείο είναι βαρετά, οι καθηγητές –οι περισσότεροι- είναι Βαρεμένοι. Οι καθηγητές, ακόμα κι αν είχαν κάποτε την όρεξη και το κουράγιο να κάνουν το μάθημα πιο ενδιαφέρον έχουν απορροφηθεί από την αθλιότητα του σχολικού περιβάλλοντος και κάνουν τη δουλειά αυτή από αγγαρεία.
Με δεδομένα τα παραπάνω είναι αυτονόητο ότι οι μαθητές κάνουν κατάληψη για να χάσουν μάθημα. Και δεν κάνουν κι άσχημα. Το ερώτημα όμως που τίθεται με τρόπο μη εμφανή από τις καταλήψεις, πρέπει να τεθεί πιο ξεκάθαρα. Και πρέπει να τεθεί ξεκάθαρα και από τους δασκάλους και τους καθηγητές. Είναι δυνατό ένα σχολείο λιγότερο βαρετό και ανούσιο από αυτό; Μάλλον θα είναι, καθώς δεν είναι δυνατό ένα σχολείο περισσότερο βαρετό και περισσότερο ανούσιο από αυτό. Το ερώτημα αυτό απευθύνεται, βέβαια, σε ολόκληρη την κοινωνία και μετατρέπεται στο εξής: ποιές αξίες θέλουμε να υπηρετεί το σχολείο αυτής της κοινωνίας; Θέλουμε να «παράγει» ελεύθερους ανθρώπους ή φερέφωνα του Πρετεντέρη και ψηφοφόρους του Καρατζαφέρη; Θέλουμε να προάγει τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία των παιδιών ή να τα μαθαίνει να παπαγαλίζουν; Θέλουμε να προάγει την υπευθυνότητα των παιδιών απέναντι πρωτίστως στον εαυτό τους και στους άλλους, την αλληλεγγύη ή τη στρατιωτική πειθαρχία του κοπαδιού (της ΚΝΕ περιλαμβανομένης) και τη λογική του «να κοιτάς το συμφέρον σου»; Θέλουμε να στήνουμε τα παιδιά σε σειρές και με ομοιόμορφη εμφάνιση και βηματισμό να χαιρετάνε τους «επισήμους» ή να μάθουν ότι είναι πολίτες αληθινοί και άνθρωποι ελεύθεροι που σέβονται όλους τους ανθρώπους όσο σέβονται και τους εαυτούς τους και δεν αναγνωρίζουν κανέναν «επίσημο»; Θέλουμε να μάθουν τα παιδιά ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν ή να μάθουν να μισούν τους άλλους ανθρώπους επειδή έτυχε να γεννηθούν λίγα χιλιόμετρα ανατολικότερα; Θέλουμε να γίνουν τα παιδιά ελεύθερα πνεύματα που θα αναζητούν από μόνα τους τη γνώση ή θέλουμε να γίνουν πελάτες του εθνικισμού που πουλάει από τηλεοράσεως ο Άδωνις Γεωργιάδης;
Αυτά τα ερωτήματα, μπορεί να μοιάζουν απλοϊκά, αλλά νομίζουμε ότι θέτουν το συγκεκριμένο σύστημα της παιδείας μπροστά στα αδιέξοδά του. Νομίζουμε ότι το σχολείο μπορεί να γίνει λιγότερο βαρετό και λιγότερο καταπιεστικό και τα παιδιά περισσότερο υπεύθυνα, αν προωθηθούν οι ιδέες της μεγαλύτερης συμμετοχής των παιδιών στην ανακάλυψη της γνώσης, που σημαίνει την κατάργηση της παραδοσιακής από καθέδρας διδασκαλίας. Επίσης, πιστεύουμε ότι πρέπει να καταργηθούν οι εξετάσεις και οι βαθμοί. Σε πρώτη φάση, θα μπορούσε να υιοθετηθεί μία απλή βαθμολογική κλίμακα επάρκειας / μη επάρκειας. Η εισαγωγή στα πανεπιστήμια μπορεί και τεχνικά να γίνει χωρίς εξετάσεις. Τα μέτρα αυτά θα αποδυναμώσουν τον βαθμοθηρικό ανταγωνισμό, την εντατικοποίηση της εκπαίδευσης και την υποβάθμιση των παιδιών σε ρομπότ. Επίσης, θα αποσυνδέσουν σε κάποιο βαθμό την εκπαίδευση από την οικονομία. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο πρέπει να αποσυνδεθούν από την αγορά εργασίας και να αναδειχθεί η αυταξία της γνώσης και της σκέψης. Όσα είπαμε είναι απλά μερικές ιδέες. Το κίνημα της φιλελεύθερης παιδαγωγικής με τους πολλούς εκπροσώπους του (Κλαπαρέντ, Ίλιτς, Νηλ, Ντιούι, Φρέιρε κλπ), μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά προς την εμβάθυνση νέων παιδαγωγικών πρακτικών. Είναι, βέβαια, αυτονόητο ότι υπό την προοπτική μιάς αυτόνομης κοινωνίας πρέπει να τεθεί υπό διερώτηση το ζήτημα της ίδιας της ύπαρξης του σχολείου με τη σημερινή του μορφή[2].
Τέλος, δεν υπάρχει πιο θλιβερό θέαμα από τα παιδιά εκείνα που δε θέλουν τις καταλήψεις «για να μη χαθούν διδακτικές ώρες». Αυτοί οι μικροί Τέρενς Κουίκ, που βγάζουν ηθικιστικούς λόγους σε τηλεοπτικά παράθυρα σαν να ήταν συνταξιούχοι, μας βάζουν σε πολλές σκέψεις για το μέλλον της κοινωνίας αυτής. Η αποκρουστική εικόνα των παιδιών αυτών είναι αρκετή για να μας κάνει να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις, ακόμα κι αν το αίτημα για τη ριζική αλλαγή του σχολείου και της εκπαίδευσης εν γένει δεν τίθεται ποτέ ξεκάθαρα. Αλλά εδώ συναντούμε και την ευθύνη των εκπαιδευτικών, των φοιτητών, αλλά και των μαθητών που δε θέτουν ως πρώτο αίτημα της συνδικαλιστικής τους δράσης την αλλαγή αυτή. Η κατάληψη, όμως, ακόμα κι αν δεν είχε κανένα περιεχόμενο ως πολιτική πράξη, αποτελεί τουλάχιστον τη δίκαιη διεκδίκηση από τη μεριά των παιδιών της ίδιας τους της ζωής. Τη ζωή τους τους την έχει υποκλέψει ο παραλογισμός της κοινωνίας αυτής που τα βάζει να τρέχουν σαν τηλεκατευθυνόμενα από το σχολείο στο φροντιστήριο κι από κει στο πιάνο, στα αγγλικά, στα γαλλικά κλπ. Ο χρόνος της κατάληψης είναι ο ελεύθερος χρόνος που η κοινωνία χρωστάει στα παιδιά. Δεν είναι υπερβολή. Κατά τη διάρκεια της κατάληψης τα παιδιά κάνουν ό,τι δεν τους επιτρέπεται να κάνουν σε μία κανονική τους μέρα. Με την ερμηνεία αυτή, οι καταλήψεις θέτουν ένα κεντρικό πρόβλημα της κοινωνίας. Την υποταγή των πάντων σε έναν απάνθρωπο ρυθμό εργασίας που συντρίβει το σύγχρονο άνθρωπο αποστερώντας του τη δυνατότητα να είναι άνθρωπος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ, ΖΗΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ (Μάης ‘68)
Πίσω από το επιχείρημα που προαναφέραμε, βρίσκεται το απαράγραπτο γεγονός ότι το σχολείο είναι άσχημο. Η αισθητική του ασχήμια είναι μόνο το αποτέλεσμα της ουσιαστικής του ασχήμιας. Σε κανένα παιδί δεν αρέσει να πηγαίνει σχολείο. Κι αν ανακαλύψουμε στιγμές που του αρέσει, είναι γιατί οι στιγμές αυτές είναι οι μικρές ρωγμές που έχουν ανοίξει, λόγω της αυθόρμητης δραστηριότητας των παιδιών και των δασκάλων, στον απάνθρωπο αυτό θεσμό. Τα μαθήματα στο σχολείο είναι βαρετά, οι καθηγητές –οι περισσότεροι- είναι Βαρεμένοι. Οι καθηγητές, ακόμα κι αν είχαν κάποτε την όρεξη και το κουράγιο να κάνουν το μάθημα πιο ενδιαφέρον έχουν απορροφηθεί από την αθλιότητα του σχολικού περιβάλλοντος και κάνουν τη δουλειά αυτή από αγγαρεία.
Με δεδομένα τα παραπάνω είναι αυτονόητο ότι οι μαθητές κάνουν κατάληψη για να χάσουν μάθημα. Και δεν κάνουν κι άσχημα. Το ερώτημα όμως που τίθεται με τρόπο μη εμφανή από τις καταλήψεις, πρέπει να τεθεί πιο ξεκάθαρα. Και πρέπει να τεθεί ξεκάθαρα και από τους δασκάλους και τους καθηγητές. Είναι δυνατό ένα σχολείο λιγότερο βαρετό και ανούσιο από αυτό; Μάλλον θα είναι, καθώς δεν είναι δυνατό ένα σχολείο περισσότερο βαρετό και περισσότερο ανούσιο από αυτό. Το ερώτημα αυτό απευθύνεται, βέβαια, σε ολόκληρη την κοινωνία και μετατρέπεται στο εξής: ποιές αξίες θέλουμε να υπηρετεί το σχολείο αυτής της κοινωνίας; Θέλουμε να «παράγει» ελεύθερους ανθρώπους ή φερέφωνα του Πρετεντέρη και ψηφοφόρους του Καρατζαφέρη; Θέλουμε να προάγει τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία των παιδιών ή να τα μαθαίνει να παπαγαλίζουν; Θέλουμε να προάγει την υπευθυνότητα των παιδιών απέναντι πρωτίστως στον εαυτό τους και στους άλλους, την αλληλεγγύη ή τη στρατιωτική πειθαρχία του κοπαδιού (της ΚΝΕ περιλαμβανομένης) και τη λογική του «να κοιτάς το συμφέρον σου»; Θέλουμε να στήνουμε τα παιδιά σε σειρές και με ομοιόμορφη εμφάνιση και βηματισμό να χαιρετάνε τους «επισήμους» ή να μάθουν ότι είναι πολίτες αληθινοί και άνθρωποι ελεύθεροι που σέβονται όλους τους ανθρώπους όσο σέβονται και τους εαυτούς τους και δεν αναγνωρίζουν κανέναν «επίσημο»; Θέλουμε να μάθουν τα παιδιά ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν ή να μάθουν να μισούν τους άλλους ανθρώπους επειδή έτυχε να γεννηθούν λίγα χιλιόμετρα ανατολικότερα; Θέλουμε να γίνουν τα παιδιά ελεύθερα πνεύματα που θα αναζητούν από μόνα τους τη γνώση ή θέλουμε να γίνουν πελάτες του εθνικισμού που πουλάει από τηλεοράσεως ο Άδωνις Γεωργιάδης;
Αυτά τα ερωτήματα, μπορεί να μοιάζουν απλοϊκά, αλλά νομίζουμε ότι θέτουν το συγκεκριμένο σύστημα της παιδείας μπροστά στα αδιέξοδά του. Νομίζουμε ότι το σχολείο μπορεί να γίνει λιγότερο βαρετό και λιγότερο καταπιεστικό και τα παιδιά περισσότερο υπεύθυνα, αν προωθηθούν οι ιδέες της μεγαλύτερης συμμετοχής των παιδιών στην ανακάλυψη της γνώσης, που σημαίνει την κατάργηση της παραδοσιακής από καθέδρας διδασκαλίας. Επίσης, πιστεύουμε ότι πρέπει να καταργηθούν οι εξετάσεις και οι βαθμοί. Σε πρώτη φάση, θα μπορούσε να υιοθετηθεί μία απλή βαθμολογική κλίμακα επάρκειας / μη επάρκειας. Η εισαγωγή στα πανεπιστήμια μπορεί και τεχνικά να γίνει χωρίς εξετάσεις. Τα μέτρα αυτά θα αποδυναμώσουν τον βαθμοθηρικό ανταγωνισμό, την εντατικοποίηση της εκπαίδευσης και την υποβάθμιση των παιδιών σε ρομπότ. Επίσης, θα αποσυνδέσουν σε κάποιο βαθμό την εκπαίδευση από την οικονομία. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο πρέπει να αποσυνδεθούν από την αγορά εργασίας και να αναδειχθεί η αυταξία της γνώσης και της σκέψης. Όσα είπαμε είναι απλά μερικές ιδέες. Το κίνημα της φιλελεύθερης παιδαγωγικής με τους πολλούς εκπροσώπους του (Κλαπαρέντ, Ίλιτς, Νηλ, Ντιούι, Φρέιρε κλπ), μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά προς την εμβάθυνση νέων παιδαγωγικών πρακτικών. Είναι, βέβαια, αυτονόητο ότι υπό την προοπτική μιάς αυτόνομης κοινωνίας πρέπει να τεθεί υπό διερώτηση το ζήτημα της ίδιας της ύπαρξης του σχολείου με τη σημερινή του μορφή[2].
Τέλος, δεν υπάρχει πιο θλιβερό θέαμα από τα παιδιά εκείνα που δε θέλουν τις καταλήψεις «για να μη χαθούν διδακτικές ώρες». Αυτοί οι μικροί Τέρενς Κουίκ, που βγάζουν ηθικιστικούς λόγους σε τηλεοπτικά παράθυρα σαν να ήταν συνταξιούχοι, μας βάζουν σε πολλές σκέψεις για το μέλλον της κοινωνίας αυτής. Η αποκρουστική εικόνα των παιδιών αυτών είναι αρκετή για να μας κάνει να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις, ακόμα κι αν το αίτημα για τη ριζική αλλαγή του σχολείου και της εκπαίδευσης εν γένει δεν τίθεται ποτέ ξεκάθαρα. Αλλά εδώ συναντούμε και την ευθύνη των εκπαιδευτικών, των φοιτητών, αλλά και των μαθητών που δε θέτουν ως πρώτο αίτημα της συνδικαλιστικής τους δράσης την αλλαγή αυτή. Η κατάληψη, όμως, ακόμα κι αν δεν είχε κανένα περιεχόμενο ως πολιτική πράξη, αποτελεί τουλάχιστον τη δίκαιη διεκδίκηση από τη μεριά των παιδιών της ίδιας τους της ζωής. Τη ζωή τους τους την έχει υποκλέψει ο παραλογισμός της κοινωνίας αυτής που τα βάζει να τρέχουν σαν τηλεκατευθυνόμενα από το σχολείο στο φροντιστήριο κι από κει στο πιάνο, στα αγγλικά, στα γαλλικά κλπ. Ο χρόνος της κατάληψης είναι ο ελεύθερος χρόνος που η κοινωνία χρωστάει στα παιδιά. Δεν είναι υπερβολή. Κατά τη διάρκεια της κατάληψης τα παιδιά κάνουν ό,τι δεν τους επιτρέπεται να κάνουν σε μία κανονική τους μέρα. Με την ερμηνεία αυτή, οι καταλήψεις θέτουν ένα κεντρικό πρόβλημα της κοινωνίας. Την υποταγή των πάντων σε έναν απάνθρωπο ρυθμό εργασίας που συντρίβει το σύγχρονο άνθρωπο αποστερώντας του τη δυνατότητα να είναι άνθρωπος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ, ΖΗΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ (Μάης ‘68)
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011
Καλέσματα για ΔΕΘ
από autonomy against barbarism
Συγκέντρωση Σάββατο 10/09 στις 18:00 στο άγαλμα Βενιζέλου
Aγανακτισμένοι Λευκού Πύργου
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΔΕΘ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011, 15:00
[...]Στις αρχές του Σεπτέμβρη ο πρωθυπουργός και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό που μας έχει οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού θα εμφανιστούν σαν να μην συμβαίνει τίποτε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης για να συμμετάσχουν στη χιλιοπαιγμένη κακόγουστη πολιτική πασαρέλα της. Οι Αγανακτισμένοι του Λευκού Πύργου καλούμε τους πολίτες να επιφυλάξουμε σε όλους αυτούς την υποδοχή που τους αξίζει με μία μόνο φράση:
Είστε ανεπιθύμητοι!
Το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη καλούμε σε πανελλαδικές συγκεντρώσεις αποκλεισμού για την «υποδοχή» του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ:
15:00 στο Λευκό Πύργο 15:00 στο 424 πρώην Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο (ΓΣΝ) 15:00 στη Βασιλέως Γεωργίου, κτίριο Προσκόπων
(oλόκληρο το κάλεσμα εδώ)
Εκδήλωση στο facebook εδώ Την Παρασκευή έχει διοργανωθεί συναυλία στο Λευκό Πύργο
Πρωτοβάθμια Σωματεία – Εργατικές Συλλογικότητες
[...]Οι πολύμορφοι και μαχητικοί αγώνες το προηγούμενο διάστημα, το κίνημα των πλατειών, μαζί με τα δυναμικά εργατικά και νεολαιίστικα μπλοκ του κινήματος έδειξαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο μόνος δρόμος για να νικήσουμε είναι ο ανυποχώρητος, ενωτικός αγώνας. Οι καταλήψεις στις σχολές, οι νέες συγκεντρώσεις στις πλατείες, η πανελλαδική κινητοποίηση στη ΔΕΘ είναι μόνο η αρχή για ένα φθινόπωρο μάχης ενάντια στα πολλαπλά μνημόνια της κυβέρνησης και της Τρόικας. Μέχρι να φύγει αυτή η κυβέρνηση και όσοι την υποστηρίζουν, μέχρι να επιβληθεί μια άλλη πολιτική που θα είναι βασισμένη στις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας και όχι στην «εξυπηρέτηση» του ληστρικού χρέους.
Πρωτοβουλίες γειτονιών και κινήσεις εργαζομένων
[...]Ας οργανώσουμε τη δική μας απάντηση: με μαζικές πορείες και διαδηλώσεις να εκφράσουμε την αντίθεση μας στα βάρβαρα σχέδια τους. Μαζί να στείλουμε το μήνυμα ότι δεν υποχωρούμε, δεν υποτασσόμαστε. Οι φετινές διαδηλώσεις στην Δ.Ε.Θ να γίνουν η αρχή για το ξεδίπλωμα μαζικών και ανυποχώρητων αγώνων λαού και νεολαίας.
Οι εργαζόμενοι και ο λαός : Δεν χρωστάμε τίποτε σε κανέναν Δεν θα πληρώσουμε την κρίση τους Δεν παζαρεύουμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας Μαζικός αγώνας για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής κυβέρνησης, Ε.Ε, ΔΝΤ Όλοι στην διαδήλωση στη Δ.Ε.Θ Σάββατο 10/9 18:00. στο Λευκό Πύργο
(ολόκληρη η ανακοίνωση εδώ)
Επιτροπές Αγώνα Δεν Πληρώνω
Μετά την πολύ επιτυχημένη δράση πέρυσι τον Σεπτέμβρη με την πρωτότυπη δράση, Πάμε ΔΕΘ- σηκώστε τις μπάρες, το κίνημα ξαναζεσταίνει τις μηχανές του. Ετοιμάζουμε και την φετινή δράση μας που θα περιλαμβάνει τόσο το άνοιγμα όλων των διοδίων μέχρι την Θεσσαλονίκη, όσο και την διαδήλωση (στην ανεξάρτητη εργατική συγκέντρωση) ενάντια στην κυβέρνηση της τρόικας και του μνημονίου το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη. Ήδη συναγωνιστές έχουν αρχίσει να μελετούν τις πρακτικές λεπτομέρειες της δράσης. Φέτος το βάρος θα πέσει περισσότερο σε πούλμαν παρά σε ΙΧ, μιας και η οικονομική κρίση και η άνοδος της τιμής της βενζίνης είναι απαγορευτική. Επιπρόσθετα μιας και πολλοί συναγωνιστές είναι πλέον άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Η πολιτική αυτή εκστρατεία θα συνοδευτεί από μιά καμπάνια ανάπτυξης νέων επιτροπών αγώνα και συμμετοχής και άλλων συναγωνιστών στο κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ- ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ. Οσοι θελουν να δηλωσουν συμμετοχη , θα μπορουν να το κανουν απο τωρα στελνοντας mail στο epitropes2010@gmail.com
Την εκδήλωση στο facebook μπορείτε να βρείτε εδώ
ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
Τα συνδικάτα απευθύνουν προς όλους τους πολίτες προσκλητήριο ενότητας,αγώνα και συμμετοχής στο πανεργατικό αγωνιστικό συλλαλητήριο που γίνεται στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 10 Σεπτέβρη για να αντεπαλέψουμε όλοι μαζί τις αδιέξοδες πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ’ εντολή της ΤΡΟΙΚΑ και προς όφελος των τοκογλύφων δανειστών. Πολιτικές που συνθλίβουν τους πολλούς και τους αδύνατους και ενισχύουν και ευνοούν τους λίγους, τους ισχυρούς τους προνομιούχους [...]Συγκέντρωση Σάββατο 10/09 στις 18:00 στο άγαλμα Βενιζέλου
Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011
Η Ασφάλεια ξέρει… την κατάληψή σου!
από parallhlografos.wordpress.com
Το κείμενο στο βιβλίο συμβάντων του νυχτοφύλακα του Πανεπιστημίου Κρήτης είναι μάλλον γλαφυρότατο…
“Στις 7:30 ήρθαν αστυνομία από Ασφάλεια και ήθελαν να μπουν στο χώρο του Πανεπιστημίου να κάνουν έλεγχο αν γινόταν καταλήψεις από φοιτητές. Τους είπα να μην μπουν και να ενημερώνονται από τον φύλακα. Έκαναν στροφή και έφυγαν. Ήταν προκλητικοί μου είπαν ότι ήθελαν να ενημερώσουν το υπουργείο τους αν γίνεται κατάληψη.”
Αυτή είναι η είδηση…
Ερωτήματα προκύπτουν χωρίς να θέλω να βασανίσω το μυαλό μου αλλά ούτε και το δικό σας:
1. Είναι συνήθης πρακτική των αστυνομικών της ασφάλειας να επισκέπτονται τα πανεπιστήμια και να ρωτούν πληροφορίες;
2. Δεν έχουν άραγε κανένα άλλο τρόπο να μάθουν αν γίνονται καταλήψεις;
3. Επειδή οι σχολές που τελούν υπό κατάληψη βρίσκονται εύκολα με ένα ψαξιματάκι στο διαδίκτυο μήπως αντί να ασχολείται με τα σχολεία και τα pdf η κυρία Διαμαντοπούλου να ασχοληθεί με την διάδοση των νέων τεχνολογικών μέσων στην Αστυνομική Ασφάλεια Κρήτης;
4. Επειδή ακόμα και η γιαγιά μου μπορεί να μάθει τις σχολές που τελούν υπό κατάληψη χωρίς να φτάσει μέχρι το Πανεπιστήμιο Κρήτης μήπως ο λόγος που κάναν εκεί τη βολτίτσα τους οι ασφαλίτες ήταν για να περάσουν κάποιο άλλο μήνυμα;
6. Ωραίο δεν είναι το παιχνίδι της αφέλειας; Να το συνεχίσω ή να κρυφτώ πίσω από το δαχτυλό μου για να μη με βλέπετε;
Jaquou Utopie
Το κείμενο στο βιβλίο συμβάντων του νυχτοφύλακα του Πανεπιστημίου Κρήτης είναι μάλλον γλαφυρότατο…
“Στις 7:30 ήρθαν αστυνομία από Ασφάλεια και ήθελαν να μπουν στο χώρο του Πανεπιστημίου να κάνουν έλεγχο αν γινόταν καταλήψεις από φοιτητές. Τους είπα να μην μπουν και να ενημερώνονται από τον φύλακα. Έκαναν στροφή και έφυγαν. Ήταν προκλητικοί μου είπαν ότι ήθελαν να ενημερώσουν το υπουργείο τους αν γίνεται κατάληψη.”
Αυτή είναι η είδηση…
Ερωτήματα προκύπτουν χωρίς να θέλω να βασανίσω το μυαλό μου αλλά ούτε και το δικό σας:
1. Είναι συνήθης πρακτική των αστυνομικών της ασφάλειας να επισκέπτονται τα πανεπιστήμια και να ρωτούν πληροφορίες;
2. Δεν έχουν άραγε κανένα άλλο τρόπο να μάθουν αν γίνονται καταλήψεις;
3. Επειδή οι σχολές που τελούν υπό κατάληψη βρίσκονται εύκολα με ένα ψαξιματάκι στο διαδίκτυο μήπως αντί να ασχολείται με τα σχολεία και τα pdf η κυρία Διαμαντοπούλου να ασχοληθεί με την διάδοση των νέων τεχνολογικών μέσων στην Αστυνομική Ασφάλεια Κρήτης;
4. Επειδή ακόμα και η γιαγιά μου μπορεί να μάθει τις σχολές που τελούν υπό κατάληψη χωρίς να φτάσει μέχρι το Πανεπιστήμιο Κρήτης μήπως ο λόγος που κάναν εκεί τη βολτίτσα τους οι ασφαλίτες ήταν για να περάσουν κάποιο άλλο μήνυμα;
6. Ωραίο δεν είναι το παιχνίδι της αφέλειας; Να το συνεχίσω ή να κρυφτώ πίσω από το δαχτυλό μου για να μη με βλέπετε;
Jaquou Utopie
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)